Het vorige jaar reciteerde Joseph Bla. vol overgave het drieregelig gedicht: 'make the game better, bring it to the world, make the world better.' Dat moest de slagzin worden voor het naderende wereldkampioenschap. Vertaald in het Duits klinkt de haiku van Joseph ongeveer zo: 'mach das Spiel besser, bring es in der Welt hinein, mache die Welt besser.' Franz Beckenbauer moet dit gedicht met al zijn Beierse welwillendheid voor klinkklare onzin hebben gevonden. De wereldkampioenschappen kwamen tenslotte naar Duitsland, en waarom zou gesuggereerd moeten worden dat Duitsland beter gemaakt moest worden?
Dus zag Joseph Bla. er vanaf om zich voor de Nobelprijs literatuur te kandidateren, en greep naar een hoger doel: de wereldvrede. De nieuwe slogan werd en is: De Fifa te gast bij vrienden. Niet te lang over nadenken, lieve vrienden en vriendinnen. Vooral niet te lang over nadenken, waar de Fifa tot dusver te gast is geweest. Joseph Bla. had niets anders in zin dan Franz Beckenbauer te behagen. Al met al was Franz de gastheer.
Bij Italie - USA zaten ze naast elkaar, Joseph Bla. en Franz. Joseph keek niet blij. Het waarom bleek na de wedstrijd. Beckenbauer verscheen als pratend hoofd op het blok met de videoschermen die als een UFO boven het podium in de ZDF-Arena hangt. Op het Podium staat de presentator wiens geheimste wens het is om in een volgend leven als een stukje zeep terug te keren, het liefst in de vorm van een klein geel eendje met een grote snavel. Op het podium staan ook de trainer van Mainz '05, die zich duidelijk ongemakkelijk voelt naast de opdringerige presentator, die de hele tijd zijn piemeltje wil laten zien en Urs Meier, de behaagzieke landgenoot van Joseph Bla. Ook aanwezig Trap, de nieuwe trainer van Salzburg.
Daar verschijnt Franz in beeld. Die grapt eerst nog met Trapatoni of die niet in Salzburg hoort te zijn. " We hadden toch een afspraak," voegt hij er dreigend aan toe. Trappatoni smoezelt iets achter zijn lach. Terug naar Franz die duidelijk geirriteerd is, om niet te zeggen, pissig, om niet te zeggen, ziedend.
Hé, hoe kan dat nu, feest, vrienden, stemming, joechei? Beckenbauer struikelt over zijn woorden. Zo kennen we hem helemaal niet. Na zijn laatste woorden ("dan kunnen we het voetbal beter afschaffen en .öh, öh , öh, met zijn allen basketbal gaan spelen) wordt het contact snel verbroken.
Urs mag nog iets zeggen, over nieuwe instructies die de scheidsrechters hebben gekregen, en is uiteraard zo kritiekloos als iedere reporter die ik bij de wedstrijden heb gehoord.
De spelers kunnen nog het beste reageren zoals Cafu'die de zoveelste belachelijke gele kaart van het toernooi kreeg. Hij gaf de scheidsrechter een handje en verborg zijn gevoelens van spijt en medelijden achter een brede lach.
Rinus
Dus zag Joseph Bla. er vanaf om zich voor de Nobelprijs literatuur te kandidateren, en greep naar een hoger doel: de wereldvrede. De nieuwe slogan werd en is: De Fifa te gast bij vrienden. Niet te lang over nadenken, lieve vrienden en vriendinnen. Vooral niet te lang over nadenken, waar de Fifa tot dusver te gast is geweest. Joseph Bla. had niets anders in zin dan Franz Beckenbauer te behagen. Al met al was Franz de gastheer.
Bij Italie - USA zaten ze naast elkaar, Joseph Bla. en Franz. Joseph keek niet blij. Het waarom bleek na de wedstrijd. Beckenbauer verscheen als pratend hoofd op het blok met de videoschermen die als een UFO boven het podium in de ZDF-Arena hangt. Op het Podium staat de presentator wiens geheimste wens het is om in een volgend leven als een stukje zeep terug te keren, het liefst in de vorm van een klein geel eendje met een grote snavel. Op het podium staan ook de trainer van Mainz '05, die zich duidelijk ongemakkelijk voelt naast de opdringerige presentator, die de hele tijd zijn piemeltje wil laten zien en Urs Meier, de behaagzieke landgenoot van Joseph Bla. Ook aanwezig Trap, de nieuwe trainer van Salzburg.
Daar verschijnt Franz in beeld. Die grapt eerst nog met Trapatoni of die niet in Salzburg hoort te zijn. " We hadden toch een afspraak," voegt hij er dreigend aan toe. Trappatoni smoezelt iets achter zijn lach. Terug naar Franz die duidelijk geirriteerd is, om niet te zeggen, pissig, om niet te zeggen, ziedend.
Hé, hoe kan dat nu, feest, vrienden, stemming, joechei? Beckenbauer struikelt over zijn woorden. Zo kennen we hem helemaal niet. Na zijn laatste woorden ("dan kunnen we het voetbal beter afschaffen en .öh, öh , öh, met zijn allen basketbal gaan spelen) wordt het contact snel verbroken.
Urs mag nog iets zeggen, over nieuwe instructies die de scheidsrechters hebben gekregen, en is uiteraard zo kritiekloos als iedere reporter die ik bij de wedstrijden heb gehoord.
De spelers kunnen nog het beste reageren zoals Cafu'die de zoveelste belachelijke gele kaart van het toernooi kreeg. Hij gaf de scheidsrechter een handje en verborg zijn gevoelens van spijt en medelijden achter een brede lach.
Rinus