Als je iets wil in de factory, dan moet je bij Leo zijn. Hij is een 48-jarige Oostenrijker, die al negentien jaar lang vader is en het binnenkort weer wordt. Zijn gezicht openbaart bij nadere bestudering Habsburgse trekken. Ik geloof echter niet dat hij tot die familie behoort, en hoewel hij met de Amerikaanse komiek Woody Allen, diens officiele achternaam deelt, geloof ik ook niet dat zij familie van elkaar zijn; ik zal er eens naar vragen.
Leo koopt zijn brood bij een bakker die Wiener in het predikaat voert, en als de zon uit is dan regelt hij zijn afspraken zo dat ze op het terras van een cafe worden voltrokken. Zoals gisteren, toen het novemberweer het toeliet om buiten te zitten en hij naar de oude hijskraan, nu cafe aan de Spree was gegaan om daar buiten bier te drinken en te praten met lange Stefan de literaat.
Ik was ook buiten om een brood te kopen. De wandeling voerde langs tweedehands zaken, de Wiener bakker waar ik mijn brood niet koop, leegstaande panden, ontelbare döners en anderslandige imbissen, en pulptextielzaken met chinawaren en chinabazen. Op de terugweg schoot me een handeling te binnen, die ik ergens in het hart van Toscane, tijdens zo'n zomer die ik voor altijd zal koesteren, had geleerd, en wel het lopen in andersmans schoenen, omdat een Indiaans spreekwoord zegt dat je zo iemand het beste leert kennen.
Leo heeft een typische loop. Beide voeten zijn naar binnen gericht. in voetbaltermen, de rechter om de bal buitenkant mee te nemen en de linker om met de bal buitenkant weg te draaien. De voet wordt bij iedere pas vanuit het kniegelenk licht naar voren geslingerd. de schouders een beetje opgetrokken, de heupen licht naar achter, is dit eigenlijk de loop van een grote forse vrouw. Toch maar eens geprobeerd, ook al droeg ik zijn schoenen niet in een plastik zak bij me, wat overigens had gekund, want ook de schoenlapper drijft in deze straat zijn nering.
En ik begreep meteen Leo's opgewektheid. Iemand die zo loopt, doet dit niet om zelf vooruit te komen, maar ziet de wereld als een draaischijf. Om op dezelfde plaats te blijven, dien je dezelfde snelheid aan te houden. Huizen en voetgangers glijden als in een trance gevangen voorbij. Geen wonder dat Leo zo opgewekt is; hij hoeft nergens aan te komen; hij is er al.
Leo koopt zijn brood bij een bakker die Wiener in het predikaat voert, en als de zon uit is dan regelt hij zijn afspraken zo dat ze op het terras van een cafe worden voltrokken. Zoals gisteren, toen het novemberweer het toeliet om buiten te zitten en hij naar de oude hijskraan, nu cafe aan de Spree was gegaan om daar buiten bier te drinken en te praten met lange Stefan de literaat.
Ik was ook buiten om een brood te kopen. De wandeling voerde langs tweedehands zaken, de Wiener bakker waar ik mijn brood niet koop, leegstaande panden, ontelbare döners en anderslandige imbissen, en pulptextielzaken met chinawaren en chinabazen. Op de terugweg schoot me een handeling te binnen, die ik ergens in het hart van Toscane, tijdens zo'n zomer die ik voor altijd zal koesteren, had geleerd, en wel het lopen in andersmans schoenen, omdat een Indiaans spreekwoord zegt dat je zo iemand het beste leert kennen.
Leo heeft een typische loop. Beide voeten zijn naar binnen gericht. in voetbaltermen, de rechter om de bal buitenkant mee te nemen en de linker om met de bal buitenkant weg te draaien. De voet wordt bij iedere pas vanuit het kniegelenk licht naar voren geslingerd. de schouders een beetje opgetrokken, de heupen licht naar achter, is dit eigenlijk de loop van een grote forse vrouw. Toch maar eens geprobeerd, ook al droeg ik zijn schoenen niet in een plastik zak bij me, wat overigens had gekund, want ook de schoenlapper drijft in deze straat zijn nering.
En ik begreep meteen Leo's opgewektheid. Iemand die zo loopt, doet dit niet om zelf vooruit te komen, maar ziet de wereld als een draaischijf. Om op dezelfde plaats te blijven, dien je dezelfde snelheid aan te houden. Huizen en voetgangers glijden als in een trance gevangen voorbij. Geen wonder dat Leo zo opgewekt is; hij hoeft nergens aan te komen; hij is er al.