Doorgaan naar hoofdcontent
Li la loting

Nou, goed dan, afgezien van de president van de voetbalbond, die,zoals ieder verlicht dictator die aan het eind van zijn regeerperiode poetische gaven in zichzelf ontdekt, geen gelegenheid onbenut laat om zijn zelf verzonnen haiku te declameren, en ook maar afgezien van de voorzitster van de vrouwenbond, tevens ambterend bondskanselière mevrouw Merkel, die op de vraag de groep van Duitsland te becommentarieren, het mantra van de maand herhaalt, dat eigenlijk van toepassing is op de grote coalitie en zijn politiek: machbar.
Machbar? Is dit germanisme al in de Nederlandse taal doorgesijpeld?Meesmuilend, paardelippend, lippetuitend laten weten dat het maakbaar is? Of lekker vlot: we can do it. Just do it...is van de concurrentie.Impossible is nothing hebben ze in Beieren laten verzinnen: machbar dus. Allah Machbar.
Ook dan maar even afgezien van de presentatrice die de Smeets-doctrine volgde bij haar vraagstelling, en wel: vraag naar het gevoel en suggereer daarmee een diepte-interview en psychologisch inzicht en die - hondstrouw - aan Beckenbauer vroeg wat er zich in zijn hart afspeelde toen hij wereldkampioen werd als speler en als trainer en of dat nu een verschil maakte, en ze bedoelde te zeggen dat ze er zelf
ook nog niet over uit was of van achteren nou lekkerder was dan lui onderuit in de makkelijke stoel, en hoe blijf je daar zo fijn wellnesserig bij kijken, zonder dat het tot rare bijgedachten komt,want we zijn hier toch voor het voetbal, en niet voor mijn decolleté en wat daar achter steekt, of niet Herr Kaiser?
"Öh, öh..."
Ook ervan afgezien dat bij dit spektakel, waar de voetballer het middelpunt was - dit werd in vier talen benadrukt - er maar één in beeld kwam en afgezien van de
computeranimaties/filmpjes/hoehetendiedingen die ieder jaar vervelender worden, en ook langer duren, en afgezien van het feit dat het me geen ruk kan interesseren, eigenlijk, afgezien van dat alles was die loting een saaie laffe onderneming. Ieder toeval is uitgebannen; met een beetje goede wil kun je de halve finales nu al
prijsgeven.

Nederland - Zwitserland (1-0) 1e minuut Kuijt
Mexico - Spanje ( 0-0) Mexico wint na strafschoppen 8-7

Of zit ik bij die tweede paring dan toch fout?

rinus--

Reacties

Populaire posts van deze blog

Ik heb veel kleingeld de laatste tijd, allemaal verdiend bij optredens. Een deel daarvan laat ik uit mijn hand in mijn broekzak glijden. Het is maandag. Ik zou eigenlijk naar Prenzlauer Berg moeten fietsen en op de kopieermachine een flyercompositie maken. Daarvoor heb ik een woord nodig waarvan 'klang' de eerste lettergreep is. Het schiet me niet te binnen. De dag is fris en winderig, enigszins bewolkt. In de gang werkt een electricien. De voorbijrijdende trams fluiten soepel over de rails. De afgelopen nachten hebben de slijpers vonken uit het ijzer getoverd. Ik moet bij de post zijn om het pakje met ontrafelde cassettetape voor mijn klankkompaan Harold in Parijs af te geven. Harold had ik eerder dit jaar in Parijs in het echt meegemaakt. Tijdens een wandeling zag hij een sliert cassetteband die om een lantaarnpaal was gewikkeld. Zijn begoeting ("Ah") vereende verbazing over uitblijvend resultaat met de zekerheid dat met iedere wandeling zijn voorraad tapesalade zou
Inmiddels ben ik in Parijs aanbeland. En dan regent het. Straten reflecteren de neon, de café`s en restaurants gevuld, zit men aan kleine tafeltjes tegenover elkaar. Veel met de metro gereisd; de pas wordt sneller, zelfvertrouwen is een mantel die om je schouders wordt gehangen zodra je onder de grond verdwijnt. Niets dan hoofden en lichamen, ieder kijkt van zichzelf weg. Het Handkeaanse syndroom bekruipt me, te denken welke gedachten er in die hoofden omgaan. Veel gedachten worden verjaagd door geluiden. Veel kleine oorknopjes, kijken, stoppen en weer verder lopen. Verliefd op ieder model van de grote reclamefoto`s. Ik zou naar de Eiffeltoren willen gaan, de Tuilerien, Versailles, plaatsen waarbij je je iets voorstelt. Ik merk dat ik zeker een paar duizend euro per maand op mezelf achterlig; het bord met het kopvlees, de salami ziet er net iets te aantrekkelijk uit. Honger om zeven uur `s avonds en net niet de 12 euro kunnen permitteren. Ik loop en kijk naar de kerstverlichting, de l
Tibor, mijn klankvriend uit Innsbruck is inmiddels weer thuis in zijn warme huis aan de Inn, waar het naar vers gebakken broodjes ruikt. Hij heeft tien dagen lang hier in Schöneweide rondgelopen op zoek naar mensetende termieten en gebouwen met verhoogd instortingsgevaar. Die zijn allemaal gedocumenteerd. In de tussentijd hebben we ook nog nieuwe muziek gecomponeerd. Die tijd had een dermate tussentijdelijk karakter dat hij op mijn vraag wanneer we nu eens eindelijk iets gingen doen, verbouwereerd antwoordde dat we al zeven "songs" hadden. Het zijn er uiteindelijk veertien geworden. Van een der liederen bestaan twee versies. Uiteindelijke som der produkten is dan vijftien. De Cdr waarvan ik nu de covers behandwerk zal tien tracks bevatten plus een selectie van Tibors foto's. De overige klanken heb ik via internet naar vriend Jeff in Bethesda gestuurd. Ze bevielen hem goed genoeg om ze on-line op zijn label zeromoon te publiceren, titel: Diensteingang. Te downloaden hie