Gastbjdrage van Sjef van Alebeek:
Michael Schumacher Tribute.
Afgelopen weekend reed Michael Schumacher zijn laatste GP. Tijdens zijn loopbaan heeft Schumi bijna alle records verbroken die de Formule 1 rijk is. Samen met een goede vriend heb ik (Sjef) deze tribute geschreven.
Onze ruim bekinde en meest geliefde Duitser start zijn laatste race vanaf P10, en als het een beetje had meegezeten dan had hij met een verse motor zijn kunstje vanaf P 20 kunnen doen.
Zondag bij de start zal onze zwaar bewenkbrouwde en driftig met het handje zwaaiende Spaanse vriend heerlijk door zijn teamgenoot eraf gerosd worden in de eerste bocht.
Dit geeft onze immer de grens opzoekende oosterbuur de kans om van zijn laatste GP een mooie zegetocht te maken. Hij weet op te rukken naar de tweede plaats nadat zijn puppie labrador hem vorstelijk de deur heeft opengehouden. Op de eerste plaats vinden wij onze vrolijke altijd met de broek op de enkels feestvierende dislectische Finse vriend.
Ow dilemma, wat doet Kimi?
Kimi staat op vanachter zijn bureau en kijkt door het raam. Hij ziet in de verte een wanhopige Schumacher vergeefs pogingen ondernemen om hem bij te halen. Kimi loopt naar zijn minibar, laat zijn broek tot op zijn enkels zakken en neemt een fles Johnny Walker. Hij neemt plaats achter zijn bureau, schenkt een goed glas whiskey en neemt een slok uit de fles. Uit een kistje op zijn bureau neemt hij de beste havana sigaar en steekt hem aan. Hij gaat eens goed achterover zijn Finse bureaustoel zitten en blaast vervolgens allemaal kringetjes rook uit. Vervolgens neemt hij de telefoon ter hand en draait het nummer van Jean Todt. Todt weet niet wat hij ervan moet denken. Die Raikkonen praat ook zo godvergeten monotoon! Je kunt werkelijk niet horen of hij nu ge-emotioneerd is of niet.
Kimi's verweer kwam er op neer dat hij nu eindelijk eens wilde winnen en hij bovendien via de boordradio had doorgekregen dat Ralf met een lichte dus snelle wagen vlak achter z'n grote broer reed. Kimi had Ralf al het gehele weekend horen foeteren op z'n broer...
Wat was het geval? Ralf was niet uitgenodigd op het afscheidsfeestje van grote broer Michael. Dit was voor Ralf de druppel. In de pers had hij (ingefluisterd door Willy Weber) de verjaardag van z'n zoontje nog als excuus kunnen aanvoeren, maar de ganse familie wist dondersgoed dat deze verjaardag afgelopen weekend al gevierd was. Ralf kookte van woede, en had in een verloren moment aan Kimi verteld dat hij z'n broer bij de eerste de beste gelegenheid van de baan zou rossen.
Kimi vertrouwde dus op Ralf, die toch immers zeer vastberaden leek om broedermoord te begaan...
Wat weerhield Ralf hiervan???
Ralf was ziedend, hij was laaiend, hij kookte van woede. Diese Schweinehund, hoe durfde hij het om hem nicht uit te nodigen. Zijn bloedeigen bruder, zijn eigen Fleisch und Blut! Hij soll hem lernen diese, diese , diese Deutscher! Hij blies op zijn tröte en schreeuwde door de Bullehorn; Schneller schneller, maak meer Dampf!
Wat onze Ralf echter niet wist was dat zijn bevallige, rondborstige echtgenote Cora, Michael vriendelijk doch dringend verzocht had om haar en haar broer vooral niet op de party uit te nodigen. En maakte daarbij een dodelijk suggestief gebaar. Ze was het laatste feestje niet vergeten, vooral het feit dat de beide broertjes haar nagelneue BMW gepenetreerd hadden met een vorkheftruck en hem vervolgens dwars door de garage heen gesleurd hadden. Dit feestje wilde zij niet nogmaals meemaken.
Willy Weber ondertussen zat met een beetje wroeging tussen de twee vuren in. Michael durfde Ralf niet uit te nodigen en Ralf was woedend op Michael omdat hij hem niet had uitgenodigd. Willy Weber besloot te biecht te gaan en nam de telefoon.
Ralf nam niet op. Nogmaals draaide Weber het nummer van Ralf's hotel om vervolgens de receptioniste stijf te vloeken. Ralf was dus niet op z'n hotelkamer... en van het door Cora gehuurde strandhuisje had hij het nummer niet, en mobieltjes werkten sowieso niet in deze contreien.
Wat weerhield Ralf van broedermoord?
Het was kwart over 4 in de nacht van zaterdag op zondag, en Ralf stak een Lucky Strike op. Hij keek om zich heen... een kamer bezaait met kledingstukken, een omgewoeld bed, en naast hem was degene die hem deze wilde nacht had bezorgd in een diepe slaap gevallen.
Ralf wist nog niet half wat hem was overkomen. Hij staarde dromerig naar zijn geliefde... wat een prachtige aanblik, wat een goddelijk lijf... Het begrip "passie" had vanavond voor Ralf nieuwe dimensies gekregen!
Het was half vijf toen Ralf stilletjes de kamer van de vredig slapende Robert Kubica verliet...
Hij begaf zich naar de lounge van het hotel alwaar hij een redbulletje uit de automaat trok. "Ene meneer Weber heeft u herhaaldelijk geprobeerd te bellen!" meldde de receptioniste. Ralf hoorde het niet eens en maakte een afwijzend handgebaar. Ralf overdacht de zalvende woorden van zijn Poolse vriend, die hem had verzekerd dat de relatie met zijn broer simpelweg vertroebeld was geraakt door Ralf's onderdrukte geaardheid. Ralf nam een kloek besluit. Hij zou zijn broer morgen het nieuws vertellen, vlak na de race. Hij lispelde stilletjes de woorden die hij tot Michael zou richten: Bruderlein, ich möchte dich etwas erzahlen... ich, ich.... Nee, eeh anders, ehh... Michael, binn es... nee, ehh, ...
"Michael, ich hätte so eine gute zeit bie dem pfadfindern, und jetzt weiss ich warum..."
Onderweg naar het circuit had hij de juiste woorden nog steeds niet gevonden. Eerst de race maar, daarna zou hij wel verder zien.
Tijdens de race ondertussen had Kimi de frequentie van zijn boordradio veranderd om zodoende in te kunnen breken op het radiokanaal van Ferrari...
Het tetterde zo bij Kimi door de speakers naar binnen, Ralf è un omosessuale. Ralfeunomosessuale? Kimi loopt naar zijn bureau en trekt een la open, hij begint er in te rommelen terwijl hij voor zich uit mompelt dat t rgns mt lggn. De een na de andere la trekt hij open tot hij het eindelijk gevonden heeft. Zijn Bic pennetje, ooit van Ome Ron gekregen, Knjr staat er met zwierige letter in gegraveerd.
Hij schrijft in mooie blokletters op wat hij zojuist over de speaker heeft vernomen. Ferrari praat altijd in code en hij had het decodeerboekje hier ergens liggen. Het was door het vele gebruik enigszins verfrommeld, hij moest aan Norbert maar eens een nieuwe vragen. Ralfeunomosessuale. Eerst moest hij dit omzetten van Italiaans naar Engels; Ralf is Mo and sue ale. Vervolgens naar het Duits; Ralf ist Müde und Susie trinkt Bier. Ah Ralf heeft bijna geen peut meer en zijn vrouw zit aan de bar te hijsen.
Triomfantelijk kijkt Kimi door het venster naar buiten, hij ziet hoe Todt juist zijn richting op kijkt. Kimi zwaait met het decodeerboekje en trekt met zijn rechterwijsvinger zijn rechterooglid omlaag. Het moet een vreemd gezicht zijn geweest voor Todt, Kimi die met zijn broek op de enkels met een verfrommeld boekje staat te zwaaien terwijl hij iets uit zijn oog veegt.
Kimi loopt wederom naar de telefoon en is vastbesloten zijn pas verworven wetenschap uit te buiten.
Terwijl Kimi verwoede pogingen onderneemt om met Cora Schumacher in contact te komen ziet Jean Todt het tafereel weer voor zich dat zich rondom de GP van Hongarije afspeelde. Een tafereel dat niet zou misstaan in een komedie van John Lanting. Op de gang van het hotel trof hij Kimi aan, met z'n onderbroek op z'n enkels en een stapeltje kleren onder zijn arm. "Jean, if you save my ass now I will sign for Ferrari..." voegde de Fin hem toe. "I waz wiz Cora in ze room and Ralf almozt caught uz in ze act". Todt duwde Kimi snel zijn kamer binnen op het moment dat een andere deur openging. Todt keek in de verwilderde ogen van Ralf die onmiddelijk riep: "Wo ist dann das Schwein???"... Todt suste de boel en het liep met een sisser af. Kimi bekende hem later dat hij al gek was op Cora sinds hij haar had gezien in diverse commercials voor een fabrikant van bitterballen en kipkluifjes. Todt wilde dit best wel "onder de pet houden" (in ruil voor een getekend contract) , maar hij werd zich aldaar wel bewust van de zwakke plekken van Kimi: Een Kimi met z'n broek op z'n enkels means trouble, very big trouble!!
En nu, op het moment supreme van het kampioenschap ziet hij wederom Kimi met afgezakte onderbroek, zwaaiend met een boekje en wrijvend in z'n rechteroog aan hem voorbijschieten. Godverdomme! Had hij nou vorig jaar maar z'n sabattical genomen! Als hier gedonder van komt is hij ongetwijfeld de lul!...
Onze Weltmeister begreep er niets van. Voor hem reed Kimi met zijn broek op zijn enkels en zwaaide vrolijk met een beduimeld boekje naar Jean Todt. En achter hem reed Ralf die eerst witheet met het stuur tussen zijn tanden en gebalde vuisten achter hem aanjoeg, vastbesloten om hem te rammen om vervolgens in huilen uit te barsten.
[i][b]Ralf è un omosessuale[/b][/i].
Het tetterde ineens over de speakers bij Michael naar binnen. Ah, dat verklaart al ein Wehnig, Ralf zat bijna zonder peut en Cora zat weer te zuipen aan de bar. Michael had bij deze code het boekje niet nodig, hij had hem al zo vaak gehoord, Alonso è un omosessuale, Rubens è un omosessuale, Kimi è un omosessuale. Alleen Albers è un omosessuale gaf een ander resultaat, er staat dan [i]Dat klopt want Cora zit niet aan de bar te zuipen nadat ze Chris in haar strandhuisje heeft uitgenodigd.[/i]
Dat Scheißweib, ineens moest Michael eraan terugdenken hoe Cora hem gechanteerd had met een dodelijk suggestief gebaar om haar en zijn broer niet uit te nodigen. Eerst had hij dat gebaar niet begrepen. Maar met behulp van het spelletje hints en een filmpje op internet van een of andere Holländische Torwart begon hem iets te dagen, maar toen Cora naakt op haar handen en knieën op de grond ging en daarbij jankte als een hond was hij het weer even kwijt. Toen hij aanstalten maakte om ook in adamskostuum achter Cora plaats te nemen sprong zij echter op en haalde een paar foto's uit haar Prada tasje. Hierop stonden foto's van hem en zijn hond in de positie die hij kort ervoor bij Cora had willen innemen. Hij begreep nu volkomen het dodelijk suggestief gebaar, deze schande zou zijn Deutsche Schäfer niet overleven.
Maar nu eerst de race, hij had een missie te volbrengen, zijn achtste wereldtitel lag voor het grijpen nu Alonso eruit lag. Alleen die idiote Fin met zijn broek op de enkels moest nog duidelijk gemaakt worden dat hij hem, Michael Schumacher, toekomstig glorieus achtvoudig wereldkampioen, wel even langs moest laten. Sjoemel nam wederom de telefoon en belde naar Todt.
"Todt hier", sprak Jean. "Tot waar?", grapt Sjoemel adrem.
Jean Todt weet al hoe laat het is... Als Michael zich met humor gaat bezig houden dan is het mis, goed mis. Nadat Sjoemel is uitgelachen om zijn eigen mopje gaat hij verder: "Jean, het is die Fin weer... ...het is weer een Fin!", "Ik..., ... ik kan er niet tegen als Kimi met z'n broek naar beneden lollig staat te doen. Ik wordt er ook onzeker van. Ik doe m'n stinkende best om in topconditie te blijven, ik train me een ongeluk en slechts met oud en nieuw drink ik 1 glaasje champagne, en dat rare Finse feestnummer rijdt regelmatig tussen 2 zware katers door de snelste rondetijden! En van jou krijg ik ook al geen steun: Dat Cora zit te zuipen en mijn broertje weer eens veel te licht van start is gegaan, dat is toch geen nieuws?".
Todt doet er een kort moment het zwijgen toe. Hij ziet geen andere keuze dan open kaart te spelen: "Michael, the message was not encrypted this time, no "secret code" this time..."
"Aber, ... aber das heisst dass mein Bruder wirklich..., ich meine ehh, ich habe es immer vermutet... er ist also wirklich einen "Schwulen?", stamelt Michael.
"Yes Michael, and Cora is involved in a "Drei-ecksverhaltung mit Ralf und Kimi", so don't worry about the pictures she has of you and your dog!".
"Do you know about the pictures?" vraagt Michael.
"Only me, the entire Ferrari-crew, Flavio and Bernie know about the pictures, but there was never the need to use them against you, unless you decide to make a come-back offcourse...", antwoordt Jean koeltjes. "So go for it boy! I will tell Kimi on the radio that we have hidden a bottle of whiskey somewhere in his monocoque, so he won't be watching his mirrors from now on!"
"Jean, you're the greatest! I feel lucky again!", waren de laatste woorden die Todt van Schumacher hoorde over de boordradio....
Met zijn grote trouwe hondenogen staarde Jean voor zich uit. Hij kon het zich niet voorstellen dat Michael hier zijn laatste rondjes reed. God, wat hield hij toch veel van deze Duitser. Wat een atletisch lichaam, wat een mooie kop met haren, en die goddelijke neus, die karaktervolle kinlijn en dat heerlijk kontje. Jean zuchtte nog eens en probeerde zijn aandacht weer op zijn werk te vestigen. Jean probeerde zijn blik langer dan een ogenblik op het scherm te richten maar zijn gedachten schoten meteen weer terug naar Michael die met zijn gezegende vingers zijn goddelijke neus uitvoerig aan het kuisen was. Wat een gratie, dacht Jean.
“Koffie, meneer Todt?” Korzelig keek hij het meisje met de hemelsblauwe ogen aan. “Non.”
Jean keerde weer snel terug naar Michael en zag hem nu in zijn gedachten met een gracieus gebaar zijn hand door zijn haren halen. Jean schudde in slow-motion zijn hoofd naar achter en liet daarbij zijn lange manen van links naar rechts vallen.
Hij kneep zijn ogen wat bijeen en zag der Michael met de zon in de rug langzaam uit zee tevoorschijn komen. Waterdruppeltjes als glimmende pareltjes zochten hun weg over het gebruinde atletisch lichaam, hij had dat strakke rode Ferrari zwembroekje aan. Michael lachte zijn hagelwitte tanden bloot en zwaaide traag naar de kleine Fransman. Als in een trance stond Jean op en rende in slow-motion naar zijn grote liefde zijn armen gestrekt de lippen getuit.
“Meneer Brawn op lijn drie meneer.”
Ruw uit zijn droom verstoord vertelde de kleine Fransman een beetje knorrig dat hij niet gestoord wenste te worden..
Snel graafde hij weer in zijn geheugen en een onvervalste tango nam kleine Jean volledig in bezit. Met een roos tussen zijn tanden geklemd keek hij op tegen zijn danspartner, Jean en Michael dansten op zeven roze wolkjes en keken elkaar dromerig in de ogen. Michael in een strak zwart pak en Jean in een roze tutu. Achteloos schudde zij de Passo a due uit hun heupen, gevolgd door de Passo Fundo, de Passo dello Stelvio, Passo Tonalo, Passo a Passo en als grande finale de Passo Lavaze.
Jean keerde weer terug in de hedendaagse realiteit en wist wat hem te doen stond. Hij liep naar de platenkast en haalde daar een mooie Schallplatte uit. Vervolgens liep hij naar zijn mengpaneel en vinkte de optie all radio's aan. Deze plaat zou nu bij iedere piloot als hommage over de boordradio klinken.
Hij haalde de LP uit de hoes en met een zachte tik verwelkomde het vinyl de naald.
[i]So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...
Brennend heißer Wüstensand;
So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...
fern, so fern dem Heimatland;
So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...
Kein Gruß, kein Herz,
kein Kuss, kein Scherz.
Alles liegt so weit, so weit
So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...
So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...[/i]
Ralf was de eerste die voor de bijl ging. Tranen met tuiten huilend zette hij zijn wagen langs de kant en toetste op zijn mobiel het nummer van zijn nieuwe geliefde, Robert, Junge komm bald wieder bald wieder nach Haus.
[i]Dort wo die Blumen blühn
dort wo die Täler glüh'n
dort war ich einmal zu Hause
Wo ich die Liebste fand
da liegt mein Heimatland
wie lang bin ich noch allein.
So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...
So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...[/i]
Ook Trulli hield het niet meer, hij moest denken aan zijn wijngaarde in de Toscane gelegen aan de bergachtige oevers van de Arno. Hij moest aan zijn moeder denken die immer vrolijk zingend in de keuken pasta aan het maken was, aan het mooie buitenleven, tot diep in de nacht op het dorpsplein onder de olijfboom met de dorpsoudsten over het leven filosoferen. Trulli wist genoeg, hij zette zijn wagen aan de kant, nam zijn vouwfiets uit de kofferbak en zette koers naar la Bella Italia.
[i]Viele Jahre schwere Fron,
harte Arbeit, karger Lohn.
Tagaus, tagein,
kein Glück, kein Heim:
Alles liegt so weit, so weit.
So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...
So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...[/i]
Links en rechts stopten nu de wagens langs de baan en stapten coureurs tot tranen geroerd uit, de meesten hadden een mobieltje in hun handen, die het gewoon deden, en belden naar hun moeder.
En ondertussen schalde Freddy Quinn niet alleen over de boordradio, maar ook in miljoenen huiskamers zorgde Freddy voor hartverscheurende taferelen.
[i]Dort wo die Blumen blühn,
dort wo die Täler grün,
dort war ich einmal zu Hause.
Wo ich die Liebste fand,
da liegt mein Heimatland.
Wie lang bin ich noch allein?
So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...
So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...[/i]
Kimi stond met de tranen in de ogen voor het raam te kijken, hij overzag het slagveld. Overal langs de weg stonden nu de wagens geparkeerd, sommige verlaten, bij een paar stonden coureurs tot tranen geroerd met hun moeder te bellen. Ralf en Robert liepen hand in hand over de baan.
Trulli fietste met zijn vouwfietsje de poort uit.
Alleen hij en Michael reden nog.
[i]Hört mich an ihr goldnen Sterne.
Grüßt die Lieben in der Ferne.
Mit Freud und Leid
verrinnt die Zeit.
So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...
So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...[/i]
Kimi begreep wat hem te doen stond. Hij zette zijn wagen aan de kant en gebaarde naar Michael dat hij moest stoppen. Michael parkeerde zijn wagen naast Kimi, er volgde een korte blik van verstandhouding en Kimi stapte naast de Duitser in de auto. Er werd geen woord gewisseld, Kimi knikte slechts kort en samen reden ze rustig weg.
[i]Dort wo die Blumen blühn,
dort wo die Täler grün,
dort war ich einmal zu Hause.
Wo ich die Liebste fand,
da liegt mein Heimatland.
Wie lang bin ich noch allein?[/i]
Bij de poort aangekomen stapte Kimi uit. Ondertussen had ook de rest van het veld zich daar verzameld. Ook Flavio stond er, Eddy Jordan, Walkinshaw, Hakkinen, allemaal waren ze daar. Jean stond half verscholen achter Ross Brawn met een geknakte rode roos in zijn handen.
Michael keek om zich heen en zag zijn broer staan, een kort knikje en een knipoog, Ich habe es gewußt.
Toen gaf hij een dot gas en reed de poort uit de ondergaande zon tegemoet.
[i]So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...
So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...
So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...
So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...[/i]
Michael Schumacher Tribute.
Afgelopen weekend reed Michael Schumacher zijn laatste GP. Tijdens zijn loopbaan heeft Schumi bijna alle records verbroken die de Formule 1 rijk is. Samen met een goede vriend heb ik (Sjef) deze tribute geschreven.
Onze ruim bekinde en meest geliefde Duitser start zijn laatste race vanaf P10, en als het een beetje had meegezeten dan had hij met een verse motor zijn kunstje vanaf P 20 kunnen doen.
Zondag bij de start zal onze zwaar bewenkbrouwde en driftig met het handje zwaaiende Spaanse vriend heerlijk door zijn teamgenoot eraf gerosd worden in de eerste bocht.
Dit geeft onze immer de grens opzoekende oosterbuur de kans om van zijn laatste GP een mooie zegetocht te maken. Hij weet op te rukken naar de tweede plaats nadat zijn puppie labrador hem vorstelijk de deur heeft opengehouden. Op de eerste plaats vinden wij onze vrolijke altijd met de broek op de enkels feestvierende dislectische Finse vriend.
Ow dilemma, wat doet Kimi?
Kimi staat op vanachter zijn bureau en kijkt door het raam. Hij ziet in de verte een wanhopige Schumacher vergeefs pogingen ondernemen om hem bij te halen. Kimi loopt naar zijn minibar, laat zijn broek tot op zijn enkels zakken en neemt een fles Johnny Walker. Hij neemt plaats achter zijn bureau, schenkt een goed glas whiskey en neemt een slok uit de fles. Uit een kistje op zijn bureau neemt hij de beste havana sigaar en steekt hem aan. Hij gaat eens goed achterover zijn Finse bureaustoel zitten en blaast vervolgens allemaal kringetjes rook uit. Vervolgens neemt hij de telefoon ter hand en draait het nummer van Jean Todt. Todt weet niet wat hij ervan moet denken. Die Raikkonen praat ook zo godvergeten monotoon! Je kunt werkelijk niet horen of hij nu ge-emotioneerd is of niet.
Kimi's verweer kwam er op neer dat hij nu eindelijk eens wilde winnen en hij bovendien via de boordradio had doorgekregen dat Ralf met een lichte dus snelle wagen vlak achter z'n grote broer reed. Kimi had Ralf al het gehele weekend horen foeteren op z'n broer...
Wat was het geval? Ralf was niet uitgenodigd op het afscheidsfeestje van grote broer Michael. Dit was voor Ralf de druppel. In de pers had hij (ingefluisterd door Willy Weber) de verjaardag van z'n zoontje nog als excuus kunnen aanvoeren, maar de ganse familie wist dondersgoed dat deze verjaardag afgelopen weekend al gevierd was. Ralf kookte van woede, en had in een verloren moment aan Kimi verteld dat hij z'n broer bij de eerste de beste gelegenheid van de baan zou rossen.
Kimi vertrouwde dus op Ralf, die toch immers zeer vastberaden leek om broedermoord te begaan...
Wat weerhield Ralf hiervan???
Ralf was ziedend, hij was laaiend, hij kookte van woede. Diese Schweinehund, hoe durfde hij het om hem nicht uit te nodigen. Zijn bloedeigen bruder, zijn eigen Fleisch und Blut! Hij soll hem lernen diese, diese , diese Deutscher! Hij blies op zijn tröte en schreeuwde door de Bullehorn; Schneller schneller, maak meer Dampf!
Wat onze Ralf echter niet wist was dat zijn bevallige, rondborstige echtgenote Cora, Michael vriendelijk doch dringend verzocht had om haar en haar broer vooral niet op de party uit te nodigen. En maakte daarbij een dodelijk suggestief gebaar. Ze was het laatste feestje niet vergeten, vooral het feit dat de beide broertjes haar nagelneue BMW gepenetreerd hadden met een vorkheftruck en hem vervolgens dwars door de garage heen gesleurd hadden. Dit feestje wilde zij niet nogmaals meemaken.
Willy Weber ondertussen zat met een beetje wroeging tussen de twee vuren in. Michael durfde Ralf niet uit te nodigen en Ralf was woedend op Michael omdat hij hem niet had uitgenodigd. Willy Weber besloot te biecht te gaan en nam de telefoon.
Ralf nam niet op. Nogmaals draaide Weber het nummer van Ralf's hotel om vervolgens de receptioniste stijf te vloeken. Ralf was dus niet op z'n hotelkamer... en van het door Cora gehuurde strandhuisje had hij het nummer niet, en mobieltjes werkten sowieso niet in deze contreien.
Wat weerhield Ralf van broedermoord?
Het was kwart over 4 in de nacht van zaterdag op zondag, en Ralf stak een Lucky Strike op. Hij keek om zich heen... een kamer bezaait met kledingstukken, een omgewoeld bed, en naast hem was degene die hem deze wilde nacht had bezorgd in een diepe slaap gevallen.
Ralf wist nog niet half wat hem was overkomen. Hij staarde dromerig naar zijn geliefde... wat een prachtige aanblik, wat een goddelijk lijf... Het begrip "passie" had vanavond voor Ralf nieuwe dimensies gekregen!
Het was half vijf toen Ralf stilletjes de kamer van de vredig slapende Robert Kubica verliet...
Hij begaf zich naar de lounge van het hotel alwaar hij een redbulletje uit de automaat trok. "Ene meneer Weber heeft u herhaaldelijk geprobeerd te bellen!" meldde de receptioniste. Ralf hoorde het niet eens en maakte een afwijzend handgebaar. Ralf overdacht de zalvende woorden van zijn Poolse vriend, die hem had verzekerd dat de relatie met zijn broer simpelweg vertroebeld was geraakt door Ralf's onderdrukte geaardheid. Ralf nam een kloek besluit. Hij zou zijn broer morgen het nieuws vertellen, vlak na de race. Hij lispelde stilletjes de woorden die hij tot Michael zou richten: Bruderlein, ich möchte dich etwas erzahlen... ich, ich.... Nee, eeh anders, ehh... Michael, binn es... nee, ehh, ...
"Michael, ich hätte so eine gute zeit bie dem pfadfindern, und jetzt weiss ich warum..."
Onderweg naar het circuit had hij de juiste woorden nog steeds niet gevonden. Eerst de race maar, daarna zou hij wel verder zien.
Tijdens de race ondertussen had Kimi de frequentie van zijn boordradio veranderd om zodoende in te kunnen breken op het radiokanaal van Ferrari...
Het tetterde zo bij Kimi door de speakers naar binnen, Ralf è un omosessuale. Ralfeunomosessuale? Kimi loopt naar zijn bureau en trekt een la open, hij begint er in te rommelen terwijl hij voor zich uit mompelt dat t rgns mt lggn. De een na de andere la trekt hij open tot hij het eindelijk gevonden heeft. Zijn Bic pennetje, ooit van Ome Ron gekregen, Knjr staat er met zwierige letter in gegraveerd.
Hij schrijft in mooie blokletters op wat hij zojuist over de speaker heeft vernomen. Ferrari praat altijd in code en hij had het decodeerboekje hier ergens liggen. Het was door het vele gebruik enigszins verfrommeld, hij moest aan Norbert maar eens een nieuwe vragen. Ralfeunomosessuale. Eerst moest hij dit omzetten van Italiaans naar Engels; Ralf is Mo and sue ale. Vervolgens naar het Duits; Ralf ist Müde und Susie trinkt Bier. Ah Ralf heeft bijna geen peut meer en zijn vrouw zit aan de bar te hijsen.
Triomfantelijk kijkt Kimi door het venster naar buiten, hij ziet hoe Todt juist zijn richting op kijkt. Kimi zwaait met het decodeerboekje en trekt met zijn rechterwijsvinger zijn rechterooglid omlaag. Het moet een vreemd gezicht zijn geweest voor Todt, Kimi die met zijn broek op de enkels met een verfrommeld boekje staat te zwaaien terwijl hij iets uit zijn oog veegt.
Kimi loopt wederom naar de telefoon en is vastbesloten zijn pas verworven wetenschap uit te buiten.
Terwijl Kimi verwoede pogingen onderneemt om met Cora Schumacher in contact te komen ziet Jean Todt het tafereel weer voor zich dat zich rondom de GP van Hongarije afspeelde. Een tafereel dat niet zou misstaan in een komedie van John Lanting. Op de gang van het hotel trof hij Kimi aan, met z'n onderbroek op z'n enkels en een stapeltje kleren onder zijn arm. "Jean, if you save my ass now I will sign for Ferrari..." voegde de Fin hem toe. "I waz wiz Cora in ze room and Ralf almozt caught uz in ze act". Todt duwde Kimi snel zijn kamer binnen op het moment dat een andere deur openging. Todt keek in de verwilderde ogen van Ralf die onmiddelijk riep: "Wo ist dann das Schwein???"... Todt suste de boel en het liep met een sisser af. Kimi bekende hem later dat hij al gek was op Cora sinds hij haar had gezien in diverse commercials voor een fabrikant van bitterballen en kipkluifjes. Todt wilde dit best wel "onder de pet houden" (in ruil voor een getekend contract) , maar hij werd zich aldaar wel bewust van de zwakke plekken van Kimi: Een Kimi met z'n broek op z'n enkels means trouble, very big trouble!!
En nu, op het moment supreme van het kampioenschap ziet hij wederom Kimi met afgezakte onderbroek, zwaaiend met een boekje en wrijvend in z'n rechteroog aan hem voorbijschieten. Godverdomme! Had hij nou vorig jaar maar z'n sabattical genomen! Als hier gedonder van komt is hij ongetwijfeld de lul!...
Onze Weltmeister begreep er niets van. Voor hem reed Kimi met zijn broek op zijn enkels en zwaaide vrolijk met een beduimeld boekje naar Jean Todt. En achter hem reed Ralf die eerst witheet met het stuur tussen zijn tanden en gebalde vuisten achter hem aanjoeg, vastbesloten om hem te rammen om vervolgens in huilen uit te barsten.
[i][b]Ralf è un omosessuale[/b][/i].
Het tetterde ineens over de speakers bij Michael naar binnen. Ah, dat verklaart al ein Wehnig, Ralf zat bijna zonder peut en Cora zat weer te zuipen aan de bar. Michael had bij deze code het boekje niet nodig, hij had hem al zo vaak gehoord, Alonso è un omosessuale, Rubens è un omosessuale, Kimi è un omosessuale. Alleen Albers è un omosessuale gaf een ander resultaat, er staat dan [i]Dat klopt want Cora zit niet aan de bar te zuipen nadat ze Chris in haar strandhuisje heeft uitgenodigd.[/i]
Dat Scheißweib, ineens moest Michael eraan terugdenken hoe Cora hem gechanteerd had met een dodelijk suggestief gebaar om haar en zijn broer niet uit te nodigen. Eerst had hij dat gebaar niet begrepen. Maar met behulp van het spelletje hints en een filmpje op internet van een of andere Holländische Torwart begon hem iets te dagen, maar toen Cora naakt op haar handen en knieën op de grond ging en daarbij jankte als een hond was hij het weer even kwijt. Toen hij aanstalten maakte om ook in adamskostuum achter Cora plaats te nemen sprong zij echter op en haalde een paar foto's uit haar Prada tasje. Hierop stonden foto's van hem en zijn hond in de positie die hij kort ervoor bij Cora had willen innemen. Hij begreep nu volkomen het dodelijk suggestief gebaar, deze schande zou zijn Deutsche Schäfer niet overleven.
Maar nu eerst de race, hij had een missie te volbrengen, zijn achtste wereldtitel lag voor het grijpen nu Alonso eruit lag. Alleen die idiote Fin met zijn broek op de enkels moest nog duidelijk gemaakt worden dat hij hem, Michael Schumacher, toekomstig glorieus achtvoudig wereldkampioen, wel even langs moest laten. Sjoemel nam wederom de telefoon en belde naar Todt.
"Todt hier", sprak Jean. "Tot waar?", grapt Sjoemel adrem.
Jean Todt weet al hoe laat het is... Als Michael zich met humor gaat bezig houden dan is het mis, goed mis. Nadat Sjoemel is uitgelachen om zijn eigen mopje gaat hij verder: "Jean, het is die Fin weer... ...het is weer een Fin!", "Ik..., ... ik kan er niet tegen als Kimi met z'n broek naar beneden lollig staat te doen. Ik wordt er ook onzeker van. Ik doe m'n stinkende best om in topconditie te blijven, ik train me een ongeluk en slechts met oud en nieuw drink ik 1 glaasje champagne, en dat rare Finse feestnummer rijdt regelmatig tussen 2 zware katers door de snelste rondetijden! En van jou krijg ik ook al geen steun: Dat Cora zit te zuipen en mijn broertje weer eens veel te licht van start is gegaan, dat is toch geen nieuws?".
Todt doet er een kort moment het zwijgen toe. Hij ziet geen andere keuze dan open kaart te spelen: "Michael, the message was not encrypted this time, no "secret code" this time..."
"Aber, ... aber das heisst dass mein Bruder wirklich..., ich meine ehh, ich habe es immer vermutet... er ist also wirklich einen "Schwulen?", stamelt Michael.
"Yes Michael, and Cora is involved in a "Drei-ecksverhaltung mit Ralf und Kimi", so don't worry about the pictures she has of you and your dog!".
"Do you know about the pictures?" vraagt Michael.
"Only me, the entire Ferrari-crew, Flavio and Bernie know about the pictures, but there was never the need to use them against you, unless you decide to make a come-back offcourse...", antwoordt Jean koeltjes. "So go for it boy! I will tell Kimi on the radio that we have hidden a bottle of whiskey somewhere in his monocoque, so he won't be watching his mirrors from now on!"
"Jean, you're the greatest! I feel lucky again!", waren de laatste woorden die Todt van Schumacher hoorde over de boordradio....
Met zijn grote trouwe hondenogen staarde Jean voor zich uit. Hij kon het zich niet voorstellen dat Michael hier zijn laatste rondjes reed. God, wat hield hij toch veel van deze Duitser. Wat een atletisch lichaam, wat een mooie kop met haren, en die goddelijke neus, die karaktervolle kinlijn en dat heerlijk kontje. Jean zuchtte nog eens en probeerde zijn aandacht weer op zijn werk te vestigen. Jean probeerde zijn blik langer dan een ogenblik op het scherm te richten maar zijn gedachten schoten meteen weer terug naar Michael die met zijn gezegende vingers zijn goddelijke neus uitvoerig aan het kuisen was. Wat een gratie, dacht Jean.
“Koffie, meneer Todt?” Korzelig keek hij het meisje met de hemelsblauwe ogen aan. “Non.”
Jean keerde weer snel terug naar Michael en zag hem nu in zijn gedachten met een gracieus gebaar zijn hand door zijn haren halen. Jean schudde in slow-motion zijn hoofd naar achter en liet daarbij zijn lange manen van links naar rechts vallen.
Hij kneep zijn ogen wat bijeen en zag der Michael met de zon in de rug langzaam uit zee tevoorschijn komen. Waterdruppeltjes als glimmende pareltjes zochten hun weg over het gebruinde atletisch lichaam, hij had dat strakke rode Ferrari zwembroekje aan. Michael lachte zijn hagelwitte tanden bloot en zwaaide traag naar de kleine Fransman. Als in een trance stond Jean op en rende in slow-motion naar zijn grote liefde zijn armen gestrekt de lippen getuit.
“Meneer Brawn op lijn drie meneer.”
Ruw uit zijn droom verstoord vertelde de kleine Fransman een beetje knorrig dat hij niet gestoord wenste te worden..
Snel graafde hij weer in zijn geheugen en een onvervalste tango nam kleine Jean volledig in bezit. Met een roos tussen zijn tanden geklemd keek hij op tegen zijn danspartner, Jean en Michael dansten op zeven roze wolkjes en keken elkaar dromerig in de ogen. Michael in een strak zwart pak en Jean in een roze tutu. Achteloos schudde zij de Passo a due uit hun heupen, gevolgd door de Passo Fundo, de Passo dello Stelvio, Passo Tonalo, Passo a Passo en als grande finale de Passo Lavaze.
Jean keerde weer terug in de hedendaagse realiteit en wist wat hem te doen stond. Hij liep naar de platenkast en haalde daar een mooie Schallplatte uit. Vervolgens liep hij naar zijn mengpaneel en vinkte de optie all radio's aan. Deze plaat zou nu bij iedere piloot als hommage over de boordradio klinken.
Hij haalde de LP uit de hoes en met een zachte tik verwelkomde het vinyl de naald.
[i]So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...
Brennend heißer Wüstensand;
So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...
fern, so fern dem Heimatland;
So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...
Kein Gruß, kein Herz,
kein Kuss, kein Scherz.
Alles liegt so weit, so weit
So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...
So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...[/i]
Ralf was de eerste die voor de bijl ging. Tranen met tuiten huilend zette hij zijn wagen langs de kant en toetste op zijn mobiel het nummer van zijn nieuwe geliefde, Robert, Junge komm bald wieder bald wieder nach Haus.
[i]Dort wo die Blumen blühn
dort wo die Täler glüh'n
dort war ich einmal zu Hause
Wo ich die Liebste fand
da liegt mein Heimatland
wie lang bin ich noch allein.
So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...
So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...[/i]
Ook Trulli hield het niet meer, hij moest denken aan zijn wijngaarde in de Toscane gelegen aan de bergachtige oevers van de Arno. Hij moest aan zijn moeder denken die immer vrolijk zingend in de keuken pasta aan het maken was, aan het mooie buitenleven, tot diep in de nacht op het dorpsplein onder de olijfboom met de dorpsoudsten over het leven filosoferen. Trulli wist genoeg, hij zette zijn wagen aan de kant, nam zijn vouwfiets uit de kofferbak en zette koers naar la Bella Italia.
[i]Viele Jahre schwere Fron,
harte Arbeit, karger Lohn.
Tagaus, tagein,
kein Glück, kein Heim:
Alles liegt so weit, so weit.
So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...
So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...[/i]
Links en rechts stopten nu de wagens langs de baan en stapten coureurs tot tranen geroerd uit, de meesten hadden een mobieltje in hun handen, die het gewoon deden, en belden naar hun moeder.
En ondertussen schalde Freddy Quinn niet alleen over de boordradio, maar ook in miljoenen huiskamers zorgde Freddy voor hartverscheurende taferelen.
[i]Dort wo die Blumen blühn,
dort wo die Täler grün,
dort war ich einmal zu Hause.
Wo ich die Liebste fand,
da liegt mein Heimatland.
Wie lang bin ich noch allein?
So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...
So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...[/i]
Kimi stond met de tranen in de ogen voor het raam te kijken, hij overzag het slagveld. Overal langs de weg stonden nu de wagens geparkeerd, sommige verlaten, bij een paar stonden coureurs tot tranen geroerd met hun moeder te bellen. Ralf en Robert liepen hand in hand over de baan.
Trulli fietste met zijn vouwfietsje de poort uit.
Alleen hij en Michael reden nog.
[i]Hört mich an ihr goldnen Sterne.
Grüßt die Lieben in der Ferne.
Mit Freud und Leid
verrinnt die Zeit.
So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...
So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...[/i]
Kimi begreep wat hem te doen stond. Hij zette zijn wagen aan de kant en gebaarde naar Michael dat hij moest stoppen. Michael parkeerde zijn wagen naast Kimi, er volgde een korte blik van verstandhouding en Kimi stapte naast de Duitser in de auto. Er werd geen woord gewisseld, Kimi knikte slechts kort en samen reden ze rustig weg.
[i]Dort wo die Blumen blühn,
dort wo die Täler grün,
dort war ich einmal zu Hause.
Wo ich die Liebste fand,
da liegt mein Heimatland.
Wie lang bin ich noch allein?[/i]
Bij de poort aangekomen stapte Kimi uit. Ondertussen had ook de rest van het veld zich daar verzameld. Ook Flavio stond er, Eddy Jordan, Walkinshaw, Hakkinen, allemaal waren ze daar. Jean stond half verscholen achter Ross Brawn met een geknakte rode roos in zijn handen.
Michael keek om zich heen en zag zijn broer staan, een kort knikje en een knipoog, Ich habe es gewußt.
Toen gaf hij een dot gas en reed de poort uit de ondergaande zon tegemoet.
[i]So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...
So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...
So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...
So schön, schön war die Zeit, so schön, schön war die Zeit...[/i]