Rinus van Alebeek schrijft

Mijn grote vriend Jeff Surak uit Bethesda, een dorp dat middels een zeer lange straat met Washington DC is verbonden, en waar iedere boom een deel is van het grote bomenmonument voor de eerste pioniers, stuurde me een link naar deze video. Jeff is een zoon van witrussische ouders, die naar de VS emigreerden in een tijd dat Bialorus nog gewoon een deel van de CCCP was. Ik verzuim hem steeds te vragen waarom zijn ouders überhaupt het land konden verlaten. Ik ontmoette hem voor het eerst in de maand augustus van het jaar 2001. Sedertdien zijn we broeders in klank. Veel van zijn publicaties, veelal onder de naam Violet, vind je op zeromoon.

Op een van de eerste zonnige dagen van dit jaar was ik te gast in Regensburg bij de kunstverein graz . Jammer dat een luchtfoto van hun lokaal temidden van een immens rangeerterrein niet op hun website is terug te vinden. Wat vaak een volgespoten jeugdhonk of oliebesmeerd motorduiveloord wordt, is door deze vereniging jarenlang als vermomd theater gebruikt waar cultureel politieke kunst, lezingen en optredens werden verzorgd.De dag na mij was er nog een voordracht over een vroegtwintigste eeuwse termitensamenlevingspecialist en toen was het gedaan. De vereniging leeft van de contributie en ideeën van haar leden. Ieder lid kan een voorstel indienen en geld krijgen om zijn programma uit te voeren. Mogelijk vinden ze in een voormalig slachthuis een nieuw onderkomen. Na de ervaringen in het anarchistische altijd arme Berlijn, en de ontmoetingen in de andere delen van ongesubsidieerd Europa, was dit Regenburger Intermezzo een niet alleen verrassende maar ook comfortabele afwisseling. Alber