Altijd leuk, televisie. Vooral als je er geen hebt. De laatste weken zie ik doorlopend televisies bij het grof vuil, naast een boom of zo, waar anders de honden hun excrementoire dans uitvoeren. Mooi weer vandaag in Berlijn. De dekens worden eindelijk gelucht. Een voetfetisjist kondigt zijn komst aan.Wat te doen? De verborgen kamer in het huis kan beter zo blijven. U moet weten dat achter een Afrikaanse voodoodoek de deur schuilgaat naar een kamertje van een Wiesbadense heer, op wiens naam de woning staat, die ik van zijn onderhuurder onderhuur. Zijn kamertje is naast mijn uitzicht op het neonnacht van de postbank ergens boven de daken van het Landweerkanaal. Een paar weken geleden stond ik ineens aan de voet van dat gebouw. Niet omdat ik er moest zijn..ik en de postbank...ik hoop dat ze mijn 150 euro weer kunnen vinden die een giromaat heeft opgeslokt. Dat laatste gebeurde in Oost Berlijn, waar de lonen sowieso al lager liggen. Ik ben toen door gefietst, daar bij het Landweerkanaal, o
leven en sterven in tijden van internet